Eilandschilder Michael Horn, Vlieland

Welkom!

Michael, zo hebben mijn ouders mij genoemd. En dan niet op z'n Engels uitgesproken maar heel gewoon.
Geboren in Duitsland en sinds 1991 in Nederland wonend, naar Vlieland verhuisd in 1999.
Na mijn niet al te schitterende carrière op school ben ik de opleiding tot schilder begonnen. Niet kunstschilder maar gewoon iemand die van binnen en buiten huizen onderhoudt en verfraait.
Dat was het begin van mijn contact met kleuren en de ervaring wat deze voor effect hebben. Later deed ik nog de meesteropleiding in dat vak. In die opleiding leerde ik ook hout- en marmerimitaties te schilderen.
Er was ook een kunstenaar van wie wij les kregen in de verschillende bouwstijlen en ook in de kunst.
Hij kon met één lijn een dier op papier zetten, of beter gezegt: het hoofdkenmerk van dat dier, zodat iedereen het dier herkende, terwijl alle overbodige dingen weggelaten werden. Dat was schitterend om te zien en heeft grote indruk op mij gemaakt.
Pas op Vlieland ben ik, bij Petra Voots, op de schilderavonden gegaan die zij voor eilanders aanbood. Het was gezellig en leerzaam voor mij.
Toen zij stopte om voor de eilanders nog iets aan te bieden zijn wij met een eigen groep verder gegaan.
Evelien de Boer was in die tijd kunstdocent op de middelbare school en zij heeft ons les gegeven, ons met veel gevoel voor compositie en tips begeleid. Zij is een vakvrouw wat de kunst betreft.

Het is nu meer dan 10 jaar geleden dat ik in de kunstrichting begon te schilderen. Behalve cursussen en workshops die ik soms bezoek ben ik autodidact. Vaak begint het met een idee en het bedenken hoe ik dat misschien zou kunnen realiseren. Ik heb dan al een schilderij in mijn hoofd dat ik dan probeer om op doek te krijgen. Soms lukt dat en soms ook niet, of na steeds weer overschilderen of anders proberen uiteindelijk wel. Eigenlijk ben ik aan het spelen, spelen met verf, met kleuren en ook met het weglaten. Hoe ver kun je gaan ........ ?
Het weglaten van details die er niet toe doen is op het moment, en misschien voor altijd, een thema in mijn schilderijen.
Bij sommige schilderijen vind ik het leuk om iets kleins juist wel in detail te brengen.
Maar omdat de mens, en dus ook de kunstenaar, verschillende tijden hebben en ervaringen in het leven er een indruk op maken, weet ik nu nog niet wat ik nog allemaal ga doen.

De meeste schilderijen die ik maak stralen een bepaalde rust uit.
Er is al zoveel onrust, stress en gehaastheid om mij heen (en in mijzelf), daarom is het voor mij belangrijk een tegenpool te hebben en dat ook in mijn schilderijen tot uitdrukking te brengen. Blijkbaar spreekt dat ook veel andere mensen aan.

Sinds juli 2017 ben ik de officiële eilandschilder. Benoemt door de gemeente Vlieland.
Welke invloed dat voor mijn schilderen, of spelen met verf, met zich brengt kan ik tot nu toe niet zeggen.

Wat ik niet wil weet ik wel: de zoveelste duinovergang of het zoveelste fietspad op een gedetaileerde manier schilderen. Dat wordt door voldoende mensen al vaak genoeg, en vaak ook heel mooi, geschilderd. Maar dat is gewoon niet mijn ding.

Mijn schilderijen zijn op dit moment te bekijken in mijn woning/atelier op Vlieland: Dorpsstraat 145.

Op de foto ben ik aan het werk bij de Colorfield Performance in Sloten.
Een project LCH 2018 (Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018).
Dit project is nog te zien tot eind september 2018.
Het schilderij is overigens al verkocht.